അന്നൊരു കൌതുകം മാത്രമായിരുന്നു
ചേമ്പിലത്താളിൽ മുഖമൊളിപ്പിക്കുന്ന നീർത്തുള്ളി
ഇന്നെൻറെ ഓർമ്മത്താളുകളിൽ നീ മുഖംപൊത്തുമ്പോൾ
അറിയുന്നു ഞാനുമാ നൊമ്പരം..!!

ഒന്നു തൊടാതെ തൊട്ടുനിൻ നെടുശ്വാസമെന്നെ
നേർത്തൊരു വാസനയിലാഴ്ത്തുമ്പോൾ
വിടർന്നു വിലാസവതിയായ പൂവിനെപ്പിരിയുന്ന
തെന്നലിൻ ഗദ്ഗദമറിയുന്നു ഞാൻ.. !!

ഇന്നൊരു വിഷുപ്പുലരിയിൽ, കണിക്കൊന്നകൾ
വാടിയുതിർന്നു വീഴുമ്പോൾ..
ഒരു നിറകണിയായി നീയടുത്തില്ലാതെയിരിക്കുമ്പോൾ
അറിയുന്നു ഞാനുടഞ്ഞു പോയൊരു കൃഷ്ണ
വിഗ്രഹത്തിൻറെ തൃഷ്ണയും!!