രാഗിണീ, ഇതളടർന്ന
ചെമ്പനീർപ്പൂവിൽ തുളുമ്പും
ഹിമകണം പൊലെനിൻ
മിഴിക്കോണിൽ നിറയുന്ന
വ്യഥക്കെന്തുപേരിടട്ടെ ഞാൻ!
വെയിലിൻറെ മഞ്ഞനിറമൊട്ടിനിന്ന
നിൻ കവിളിണകൾ,
രാവിൻറെ കുളിരിലും
ചുടുനിശ്വാസത്തിൽക്കുതിർന്നു നനയവേ
ആമൂര്‍ധപാദമൊരർദ്ധനാരീശ്വര
സങ്കല്പ്പവിഗ്രഹം
നെടുകെ പിളർന്നുപോയിരിക്കാം..!
വേപധു വ്യർധമെന്നോതി
ഇളം തെന്നൽ
ചുമലിലൂടോഴുകിയിറങ്ങിയ
നിൻ കബരീഭാരത്തെ
മെല്ലെത്തലോടിയകലവേ,
തിങ്ങിയ
ഓർമ്മച്ചുരുളുകളിൽ മുങ്ങി
സ്വയമറിയാതെ
നിൻറെ ചുണ്ടുകളോ,
ചെറുമന്ദഹാസം  പൊഴിച്ചിരിക്കാം..!
വർഷങ്ങൾ യുഗ്മഗീതങ്ങൾ
പാടാതെ പോകവേ
നേർത്ത ഞൊറികളിൽ
കാലമൊരിദ്രജാലക്കാരൻറെ
പാടവം കാട്ടി,നിൻറെ
ഒർമ്മയ്ക്കു മറകെട്ടി
നല്കയും ചെയ്തിടാം..!!
അന്നുമൊരുപക്ഷേ , അറിയാത്ത
ഏതോവിഷാദം കനത്തു
നിൻറെ കണ്‍കോണിലപ്പോഴും
ഒരു ഹിമകണം പോൽ തുളുമ്പി നിന്നിടാം..!!
എൻറെ നിനവിലും നീ നിറഞ്ഞു നിന്നിടാം..!!!