2010, മേയ് 26, ബുധനാഴ്‌ച

ബാല്ല്യമിന്നെങ്ങോ മറഞ്ഞുപോയിട്ടുമെന്‍
മാനസമിന്നും തുടിക്കുന്നു നിന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍ പൂക്കുമ്പോള്‍...
നിറയ്ക്കുന്നീ  ആഷാഡം പ്രിയമോലുമോര്‍മ്മകൾ 
മനതാരിൽ ,കൊതിച്ചുപോകുന്നു 
തിരികെ വന്നെങ്കിലെന്നാ കാലം...

പണ്ടൊരു നാൾ,
മാമരംപെയ്ത നേരത്തു നീയെൻറെ 
ചാരത്തോരോലക്കുടയുമായ് കൂട്ടുവന്നു...
കനിവിന്‍റെ മാമ്പഴം ആദ്യം പെറുക്കി നീ
മധുരമീ സ്നേഹമെന്നോതിതന്നു...
നീ മൂളിയോരീണങ്ങൾ,
ഇന്നെന്‍റെ കാതിലൊരു
പുല്ലാംകുഴൽ വിളിയായിടുമ്പോള്‍..
നെഞ്ചോടു ചേര്‍ക്കുന്നു നീ തന്നോരീ
മഞ്ചാടിമണിക്കൂട്ടിന്‍ ഓര്‍മ്മപോലും!

മാസ്മരികനീർത്തി  നീ പറഞ്ഞൊരാ കഥകളില്‍
കണ്ടു ഞാനാദ്യമായി  കൃഷ്ണ വര്‍ണം...
വിടര്‍ത്തിയിരുന്നു നീയെന്നുമെന്നില്‍ വിസ്മയം
ചുരുങ്ങിയെന്‍ ലോകം നിന്നിലേക്ക്‌ മാത്രം...
പിച്ചവച്ചു ഞാന്‍ നിന്‍റെ കാല്‍വെ പ്പുകള്‍ക്ക്പിന്നാലെ
എന്‍റെ ബാല്യം നീ തന്ന ഭാഗ്യമല്ലേ!!!

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ