ചുവപ്പുനാട കൊണ്ടുകെട്ടിയോരീ
സമ്മാനപ്പൊതിക്കുള്ളില്‍....
തകര്‍ന്നു വീണോരെന്‍ ഹൃദയം പിന്നേയും
നിനക്കായി മിടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു..!!
നോവിന്‍ പാനപാത്രം എനിക്കായി വച്ച് നീ
കാമനകള്‍ തന്‍ പറുദീസകയറവേ ...
ഒരുനാള്‍ നാമൊരുമിച്ചു കണ്ടൊരാ സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
ഉരുകിയെന്‍ , കവിളിണ മെല്ലെ നനയ്ക്കുന്നു..!!
അര്‍ഥമില്ലീന്നീ പുലംബലുകള്‍ക്കെന്നെത്രെയും
വ്യക്തമായി
ഞാനറിയുന്നു വെങ്കിലും...
നഷ്ടപ്പെടലിന്‍റെ വേവില്‍ ലോകതത്ത്വങ്ങളൊക്കെയും
എത്ര നിരര്‍ഥകം...!!
മുഗ്ധമാക്കട്ടെ നിന്‍ ലോലഭാവങ്ങളൊക്കെയും കാലം!!
പ്രേയസി....
സുന്ദര മായൊരു കാവ്യമയെന്നില്‍ നീ
അന്നൊരു നാള്‍ വന്നു ചെര്‍ന്നിരുന്നില്ലെങ്കിൽ
ബന്ധുരമാണ് സ്നേഹബധമെന്നറിയാതെ
നിന്ദ്യനായി തീര്‍ന്നു പോകുമായിരുന്നു ഞാനെന്നുമേ...!!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ