ആവേശം!!

പലരും പറഞ്ഞതാണരുതെന്നു , പക്ഷെ

അരുതാത്തത് ചെയ്യുവാനാവേശമേറെ.

വലുതായി പലതുണ്ടു കാണുവാൻചുറ്റുമതു

വിനയായി വരുമോ? എന്ന ചിന്തയോ മുഖ്യം

ഒറ്റക്കിരുന്നാലത് അല്പ്പംപ്രയസ,മെന്നാലും

മനസ്സിനെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കാതെ നാളിതു കഴിയ്ക്കാം.

മുൻപേകിടക്കുന്ന നിഴലിനേയളന്നു മുന്നോട്ടു

കാൽവച്ചു നീട്ടിനടന്നാൽ, ഉഛിക്കുമുകളിൽ

നിന്നിടാമർക്കൻ,നാം ഒട്ടുംനിനയ്ക്കാത്ത നേരം.

പലരും പറഞ്ഞതാണിതെല്ലാം പലവുരു, പക്ഷേ

അരുതാത്തതു ചെയ്യുവാനന്നാവേശമേറെ...!!.

                                     Frame..

She sat near the window pane, her reflection staring from the void

Her face was plane, but her eyes vivid, of a drained life.


A slow breeze was caressing that long brown hairs,but

she was long lost in her day mares.


A bunch of dried roses fell out from her half clasped hands,

with an outburst, tears streamed down her face..


what more could her heart take, when letting the follies of life,

empty the barrel of, once cherished dreams!                

                                        <<<<<<<<<>>>>>>>>>>>

                                      MISTy!

Alluring!! was that one word he used to describe her

Her flawless beauty was his in-depth strength!!

Her curves made him believe in Heavens and,

its serpentines put him inside the seductive Hells!!

she was a dagger to his deepest fantasies,

and a pill to his danger dreams!!

His cognizant with seven colours of wonder!!



He named her 'his masterpiece of love',

and nurtured her with his most precious feelings!!

He learnt the art of care from her touch, and

climbed the peak of lust, through the moist of her lips..

Her movements made his heartbeat rhythmic,

and his soul rested in her affableness!!



It was all perfect in that way, then he took her out of his whim;

every face seemed like her's, but peerless to her vehemence!

He wrapped them all, with her skin and tone;

but never his feat wangle her again!!

                                 എന്റെ പ്രണയമേ..!!!

പ്രണയമേ നിന്നെപ്പിരിഞ്ഞു ഞാനെത്രനാൾ
മരുവിൽക്കഴിച്ചു!!
പൊടിക്കാറ്റേറ്റു തളർന്നു!!

വരണ്ട തൊണ്ടയും,

കരയുന്ന നെഞ്ചുമായി
വഴിവക്കിലൊക്കെയും 

അടിതെറ്റിവീണൂ..!

ദൂരെ നിതാന്ത സത്യമെന്നു 

കരുതി ഞാനെത്ര,

മരുപച്ചകൾക്കു പുറകേ പാഞ്ഞു..!

വ്യർഥ വിചാരങ്ങളിൽ തട്ടിയെൻ 

ഊനത,മുന്നിലൊരു  

മണ്‍കൂന  കൂട്ടവേ..
ദിക്കറിയാതൻറെ പ്രണയമേ 

നിന്നെ തിരഞ്ഞു 

ഞാനെത്ര കാതങ്ങളലഞ്ഞു..!!

ഉള്ളിലേ മോഹം പിഴുതെറിഞ്ഞു 

ഞാനാ പൊള്ളുന്ന മണ്ണിൽ 

മുഖം ചേർത്ത് വിങ്ങവേ..
ചാലിട്ടു നിൻറെ 

കനിവെൻറെ ചുണ്ടിലൊരു

നേർത്ത നനവായി 

ജീവൻറെ ദാഹമായി..!!

ചുറ്റും വിജനത വിശാലമൊരു

മതിൽക്കെട്ടു തീർക്കവെ

നേർത്ത കഴൽ ശബ്ദം പോലും 

പ്രിയതരമായിത്തീരവേ..
ഒപ്പിയെടുതെൻറെ വരണ്ട ചുണ്ടുകൾ

നീയാം പ്രച്ഛന്നവേഷക്കാരൻ 

നീട്ടിയ ഉപ്പുകല്ലുകൾ പോലും !!

അവൾ!

വഴിയരുകിലെ കാൽവിളക്കിൻറെ
മങ്ങിയ വെട്ടത്തിലവളിരുന്നു...
മുന്നിലേ നീണ്ടയിരുട്ടുപാത, ഒരുക്ഷണം
ജീവിതം തന്നെയാണെന്നുതോന്നി..
തോളത്തു തൂങ്ങുന്ന തുണിസഞ്ചിയിൽ
നോവുണ്ട്, മുഷിഞ്ഞ കുപ്പായമുണ്ട്...
ഓർമ്മയുറച്ച കാലംമുതൽ ജീവിത
കൂട്ടായിതീർന്ന കണ്ണീർക്കഥകളുണ്ട്!!
ചുണ്ടിൽ ചിരിയുമായ് വന്നോരെല്ലാം
ചൂണ്ടലിൽ കോർത്ത നിണപ്പാടുമുണ്ട്...

ആകെച്ചുരുങ്ങിയോരാകാശത്തിലി

ന്നമ്പിളിയില്ല വെണ്‍താരമില്ല..
പാടെ കറുപ്പാർന്നു നിൽക്കയാണീ
ആകാശവും വിമ്മുമതിന്റെ നെഞ്ചും

വരണ്ടുണങ്ങിക്കരിഞ്ഞിരുന്നവളിലെ
വിചാരവികാര സങ്കൽപ്പമെല്ലാം...

ഇനിയൊന്നു മിഴിപൊട്ടിയൊഴുകുവാനുള്ളിലെ
യിരക്കുന്ന ഗംഗയെ ജടക്കുള്ളിൽ വഹിക്കുവാൻ
പുരുഷാർധങ്ങൾ നാലുംഭേദിച്ചു മോക്ഷതിലെത്തുവാൻ
തപം ചെയ്യുന്ന ശക്തിയായുണർന്നെണീക്കാൻ...

ഒരുകൈത്തിരിനാളതിന്നു കാത്തുനിൽക്കെ..

പൊട്ടിയൊലിക്കും തെരുവിന്റെ കാമ-
മവളുടെ പട്ടിണിക്കോലത്തിനും വിലപറഞ്ഞു

ആ കാറ്റുമാക്കുളിരും ആ നേർത്ത സംഗീതവും
അലകളിൽ വിടരും നിൻ പരിഭവവും...
പൗർണ്ണമി തിങ്കളും പാൽനിലാവും, പിന്നെ
പടരുന്ന പ്രണയ പരാഗങ്ങളും...
ആർദ്രമായ്‌ പൂക്കുന്ന നിൻ മന്ദഹാസവും,
ആകെത്തളിർക്കുന്നെന്നനുരാഗവും.....

ഓർമ്മകൾ നേരിൻറെ നനവുകൾ ചാർത്തുമ്പോൾ
ഓമനിക്കുന്നു ഞാനാ പഴയ കാലം... !!

                             നീയറിയാൻ.......

നിരാശയുടെ നിഴലുകളെൻറെ എഴുത്തിലിന്നുണ്ടെങ്കിൽ
അതിനു കാരണം നീ മാത്രമാണ്!!
അളകങ്ങൾ കാറ്റിലിളകുമ്പോൾ
ഞാനറിയുന്നത് നിൻറെ തലോടലാണല്ലോ!!
ആകാശ നീലിമയിൽ ഞാൻ കാണുന്നത്
നിൻറെ കണ്ണുകളുടെ തിളക്കവും
അവ എന്നെ നോക്കുമ്പോൾ ഉള്ള കുസൃതിയുമാണ് !!
സ്വപനങ്ങൾ !! നിന്നേക്കുറിച്ചാകുമ്പോൾ,
ആ മായക്കാഴ്ച്ചകൾക്ക് ഇനിയും തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത
എത്ര എത്ര വർണ്ണങ്ങളാണ്!!
നിദ്രയുടെയലകളിൽ ഞാൻ കേൾക്കുന്നത്
നീയെനിക്കു മൂളിതന്നിരുന്ന താരട്ടുപാട്ടുകളുടെ ഈണങ്ങളല്ലേ !!


നഷടപ്പെടുമ്പോൾ മാത്രം തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്ന ഒന്നാണു
സ്നേഹമെന്ന് ഇന്നു ഞാനറിയുന്നു.. 

ഇന്ന് നീ എന്നിൽനിന്നു ഒരുപാടകലെ നിൽക്കുമ്പോൾ,
നിൻറെ ഓർമ്മകൾ പോലും എനിക്കു
ജീവൻറെ ശ്വാസമാകുന്നു!!


അകന്നു പോയിടാൻ കാരണങ്ങളേറെ, എങ്കിലോ
തിരികേവരാൻ, തിരിച്ചുവിളിക്കാൻ ഇതിലേറെ മറ്റൊരു
കാരണവുമിനി ഇല്ലെനിക്ക്...

ജീവിതം!

തുറക്കാതെ പോയൊരു പഴയ മണ്‍ ചെപ്പിലെ

വിലയറിയാത്ത മുത്തുപോല്‍ ജീവിതം !

കഥകള്‍ മെനയുവാന്‍ മുതിരാത്ത പേനയില്‍

വെറുതേ നിറച്ചൊരു മഷി പോലെ ജീവിതം !

അരുതെന്നു പറയുവാൻ ആളുണ്ട് പുറകിലായ്

ആവുന്നതെത്രയൊ അളന്നിട്ട തട്ടുകൾ!!

ശിഥില മോഹങ്ങളാൽ അടഞ്ഞുപോയ് മാനസച്ചെരുവിൽ

ഒളിപകർന്നൊരാ ചിരാതിൻ വെട്ടവും !!

അറിയാതെ പഥികാ നീ മുന്നോട്ടുനോക്കുകിൽ

കാണായി വരിക പോയകാലത്തിൻ കറുപ്പുമാത്രം !!